W lipcu

Jeszcze ranek mgłą spowity,
a już dzień spiekotę wróży.
Rozpalone górskie szczyty,
w chmurach pragną się zanurzyć.

Istny żar się leje z nieba,
a goręcej będzie jeszcze.
Trochę chłodu mi potrzeba,
tęsknię więc za letnim deszczem.

Kwiaty więdną ze zmęczenia,
pijąc resztki kropel wody.
Tylko słychać pszczół brzęczenie,
choć im też brakuje chłodu.

Tak lipcowe słońce praży,
że aż trudno jest wytrzymać.
Aż ochotę mam pomarzyć,
żeby już wróciła zima.

J. L. Kudowa Zdrój, 20 lipca 2014

autor

jlewan

Napisany: 2014-07-20 Dodano: 2014-07-20 11:32:20

Ten wiersz przeczytano 2822 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie