liście

idę przez park jak co dzień rano
widzę jak zmienia się świat
liście zielone falują na wietrze
słońce otula je promieniami
ludzie chodzą, bez słowa się mijamy

każdy biegnie do przodu
zapatrzony w swoje sprawy
a ja w chmury na niebie.
liście lecą pod nogi a dzieci biegają
życie się toczy a barwy zmieniają

teraz zielenią nęcą swą parki
potem barwami jesieni spowiją nas szalem
życie się rodzi a potem zmienia
bieg życia znamy choć wpływ
na nie zawsze mamy

nowe decyzje nie zawsze są mądre
barwami jesieni i smutkiem
okrasza nam głowę
ja wciąż mijam w parku tych samych
ludzi samotnych, smutnych i bez życia

Choć zieleń zalewa nas wszędzie
A smutek tych ludzi nie zna granic
Chodząc przez park samotnie
Wciąż na nich patrzę co rano
I widzę, że coś z nich już dawno uleciało...

wiersz powstał tak dawno temu, że nawet nie umiem dopasować do niego właściwej daty

autor

ilonan

Napisany: 2009-07-03 Dodano: 2009-07-03 07:29:17

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie