List
Ku pamięci uczuciom minionych lat
Drogi Panie
Rozumiem pana roztrzepanie,
Wszak strata najbliższych osób
Trudna jest do zapomnienia na wszelki
sposób,
Nowe uczucia witają serca
A dla zapomnianych- nie ma już miejsca
Chcąc pamięć swą zapełnić marzeniami,
Można popaść w obłęd, latami!
Z braku czasu, liku
Ze strachu, ze wylądować można na
śmietniku
Kochaj swą , bo ona ci jedyna pozostała
I mimo, ze choć tak nieśmiała
Kocha Pana, Panie Janie,
Nie ma czasu na stanie!
Skąd ja to wiem, Panie?
Ode mnie teraz „Pan”, niegdyś
„kochanie”,
Poznajesz mnie, Janku?
To ja kochanku.
Nie widzisz mnie, ja wiem.
Choć powtarzam sobie to co dzień,
Umieram ponownie z tęsknoty do Pana,
Bo byłam Pana ukochana.
Komentarze (2)
świetny i jakże doskonale odnosi się do
współczesnosci. !
wiersz napisany w ciekawy sposób. bardzo mi się
podoba. pozdrawiam!