List...
Ku pamięci P. - na podstawie Jego listu pożegnalnego...
Jula... to dla Ciebie.
Pamiętasz tamten wieczór?
Wracałaś z budy, po przedstawieniu.
Byłaś świetną aktorką,
obiektywną jurorką.
Wracałaś boczną drogą,
z Markiem szłaś... noga za nogą.
Ja wtedy... głupi...
ścigałem się z Rudym...
Założyliśmy się, kto pierwszy...
będzie bohaterem pochwalnych wierszy.
Z tamtej góry zjechałem,
wcale się nie bałem,
bo czego...?
choć na liczniku miałem 150.
Zobaczyłem tylko dwie postacie,
potem Twój krzyk...
zakrwawiona głowa blondyna...
Jego ciało na drzewie...
i do kasacji auto.
Rudemu słowo przejść nie chciało
przez ściśnięte ze strachu gardło,
przecież to on mógł jechać pierwszy...
I na rękach mieć ślady krwi...
Widziałem Twoje oczy...
Tak pełne rozpaczy...
Nawet prosić Cię nie mogłem...
Jak mogłabyś mi wybaczyć...?
Wiedziałem, że Go kochałaś,
że za Nim iść nawet chciałaś...
Choć w kiciu mnie odwiedzałaś,
ból tylko mi sprawiałaś.
Wiedziałem, że to nic
w porównaniu z tym,
czego ja byłem przyczyną.
Potem... kiedy usłyszałem,
że połknęłaś te tabletki...
nie wytrzymałem, wziąłem żyletki.
Pasek w stryczek zwinąłem,
bo odejść postanowiłem.
Już, kiedy umierałem,
słowa strażnika usłyszałem:
"Dziewczynę odratowali".
Mnie już nie zdążyli...
Nie płacz po mnie, nie warto.
Ja Ci tylko ból sprawiałem...
Bądź teraz szczęśliwą,
nie wspominaj...
... bez słowa wyjaśnienia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.