Listopad

W listopadzie - w polu, lesie i sadzie,
Opadają liście tańcząc na wietrze.
W kolorowy kobierzec się układając
Mienią się okazałą paletą barw.

Jedenasty już z braci starego roku,
A siostra Jesień jest towarzyszką.
Ścieżką się ściele jego długa broda,
Wiatr sobie w niej dokazuje... splata.

Smutny wyraz twarzy ma miesiączek.
Jakaś niesłychana refleksja z niej bije.
Widać tęsknotę, zadumę a czasem ból.
Siostra Zima po trochu już dokucza.

Znicze już świecą się na wielu grobach,
Olbrzymią smugę dymu niosą ku niebu.
Swoim blaskiem aż przemawiają:
„Pamiętamy, pamiętamy... pamiętamy”.


Joanna Es - Ka

autor

Joanna Es - Ka

Napisany: 2014-09-08 Dodano: 2014-09-16 09:22:26

Ten wiersz przeczytano 3133 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie