LISTOPAD

śmierć przecięła życia twego nić
zabrała nie czekała ziemia otuliła
każdy sen się kończy odszedłeś
nadal nie wierzę że ciebie nie ma

nie znam odpowiedzi cisza
zgubiłeś drogę niemająca końca
koniec nikt na mnie juz nie czeka
dłonią pośpiesznie ocieram oczy

krzyk w ciszy czy mnie słyszysz
w moim ciele te same cierpienie
zatrzymał się czas szukam ukojenia
powiedz mi o raju zanim światło zgasnie

zasypiam zmeczona wystraszona
każdego dnia zmartwień przybywa
wiatr swym natchnieniem mnie porusza
tu na ziemi jestem tylko marnym cieniem.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2015-06-30 Dodano: 2015-10-30 23:51:51

Ten wiersz przeczytano 1113 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie