Litewski sen

Gdy rodzina z kresów..

W lasach litewskich się błąkam
tonę w zapachu sosnowym
w leśnym jeziorze mgłą stąpam
chłonę blask świtu różowy

Razem z wilkiem przyjacielem
tęsknie wyję do księżyca
a on na niebie spopielał
już nocą się nie zachwyca

Wodnik woła do topieli
nęci błyskiem wody czystej
już mnie do siebie ośmielił
idę w szacie powłóczystej

Tam skrzą się gwiazdy tęczowe
pod nenufarem Twoja twarz
nad nami śpiewa sitowie
srebrna ławica trzyma straż

to jakaś tęsknota tam goni..

autor

Zakochana w wietrze

Napisany: 2018-01-05 Dodano: 2018-01-05 14:44:29

Ten wiersz przeczytano 1017 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie