Los złączy nas
Nie kpij z mojej miłości,
nie karz mi karmić się chłodem.
Złączyła nas jakaś siła,
inna nas rozdzielić może.
Z minutą jestem silniejsza,
z sekundą tracę znów siły.
Gdy jesteś ty obojętny,
ja siebie zamykam w sobie.
Ukradkiem pragnę dotyku,
ze strachem tęsknie rozkoszy.
Zamykam oczy ze smutkiem,
ze łzami otwieram oczy.
Rano mnie obudziło,
słońce wyszło zza chmur.
Ja się budzę do życia,
zaczynam o miłość bój.
Na nowo serce nadzieją,
przepełniam kolejny raz.
Wierze, że mnie pokochasz,
wierze, że los złączy nas.
autor
Ataga Aleib
Dodano: 2009-04-07 19:27:26
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
szybkie tempo wiersza,narzuca tyle mocji od spokoju po
bezsilnosc,targaja te uczucia podmiotem to sie
czuje...:)
Piękne wyznanie uczuć. Powodzenia w boju. Pozdrawiam
Dobra forma, wiersz ciekawie napisany - wzruszający.
Nadzieja pozwala nam żyć - pozdrawiam ciepło :)
wiersz piękny, zrezygnowałabym z "ja" to oczywiste,
pozdrawiam serdecznie :)
Dobry wiersz,duży +
Piekny wiersz, wzruszyl mnie...
Dobrze pokazany intelektualista. Wiara w lepsze jest
dobra. To ta nadzieja, która pozwala nam czekać. Bez
niej nie byłoby uczuć. A stres zawładnął by światem. +