Lśnienie

Świat po drugiej stronie
wodnej tafli
w bezmiarach tonie.
Potrafi
wciągnąć w jednej chwili.
Czeka, aż się pochylisz,
żeby zobaczyć siebie
i już - zamiast w błękitnym niebie,
twoją twarz woda obmywa.
Delikatnie opływa
ramiona,
za serce chwyta.

Z zachwytu konasz.
Nawet nie pytasz
“dlaczego?”, “za co?’, “gdzie?”.
Leżysz na dnie,
podziwiając widoki.
Nieboskłon wysoki
w oczach się przegląda.
Ciekawie zaglądasz.
Zbliżasz twarz do tafli.
Nie potrafisz,
wyobrazić sobie na powierzchni życia.

Z wodnego ukrycia
wydobywa cię słońca promień.
Podnosisz zdumiona głowę.
Nie pamiętasz, że przed momentem,
byłaś nimfą, zwiedzającą głębie.

PS. Już spakowane walizki, a w nich ciuszki wygodne. Do przeczytania Wszystkim. Wrócę za dwa tygodnie :-)

autor

DoroteK

Napisany: 2010-03-15 Dodano: 2010-08-13 07:54:46

Ten wiersz przeczytano 1442 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie