ludź
Mianownik lp. ten ludź Dopełniacz lm. tych ludziów
zbiór
upodobań dążeń
chciejstw
nie rzadko mściwy
naiwny
ciągle mało
nie mylić Mao bo to nie ludź
tarzający się w próżności
pasje
dla przetrwania
poddaje się
zyskuje tytuł
nie szacunek
wrażliwy
szczególnie na krytykę
posiada honor
konkrecja
jeden korek
wentyla brak
granat
dawno nikomu nie dziękowałem
bm
Komentarze (20)
Witaj burras- mimo to autor pod spodem dziękuje a ja
pozdrawiam:)
Bardzo dobrze opisane to jak wygladają ludzie :)
Podoba mi się :) Pozdrawiam +
Dobry wiersz, ludź to chyba taki człowiek w
negatywie...
ludź
dla przetrwania
poddaje się
zyskuje tytuł
nie szacunek
o jakże często! dobry wiersz :)
Ludź, fajne słowo, też tak czasem mówię.