Ludzie jak wiatr
Jednego dnia kochają,
drugiego już nienawidzą...,
Nie spełnieni- poszukują miłości.
Ogarnięci samotnością,
zapatrzeni w nicość- śnią...,
Ludzie zmienni jak wiatr...
Szukają nie wiadomo czego,
sami nie wiedzą co chcą...
Jednego dnia są przyjacielem,
drugiego już wrogiem...,
Niewidzialni wśród tłumu,
cicho marzą...
Ludzie jak wiatr,
żyjący wśród nas...
autor
Milena
Dodano: 2007-02-08 09:08:47
Ten wiersz przeczytano 521 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.