Ludzka wiara

Dzisiaj siedząc w świętych murach,
Pośród ścian kościoła wielkiego,
Poczułam w sobie siłę tak wielką,
Wzruszenie serce me ogarnęło,

Poczułam się nagle tak strasznie mała,
Wobec kogo? - spytałam
„Boga”, w którego nigdy nie wierzyłam?
- usłyszałam głos z głębi,
Nie - sama sobie rzekłam,
Wobec wiary ludzkiej,
To było coś niezwykłego.
Spojrzałam do koła,
Ludzi było tak wiele,
Po co? dlaczego?
- bo oni wierzą - usłyszałam...

autor

Furie

Dodano: 2006-11-05 15:59:47

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie