Lustro

Nawiążmy dialog.
Cichy
Spokojny
milczący.
Pełen tajemnic i sekretów
Niedomówień.
Sprzeczności i planów niezaplanowanych.
Widzę zbożowe kłosy
Niepewnie i z przestrachem
Kołyszące się na życiowym wietrze.
Widzę zielone zwierciadła
Skroplone wieczorną rosą.
Widzę czerwień róży
Pełną cierpienia.
Widzę jeden kłos
Jedną trzcinę i
Wiele powiewów wiatru.
Co Ty widzisz Boże w lustrze?

autor

Eufrozyne

Dodano: 2009-01-16 19:03:16

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie