ŁZA-Zastygła kropla tęsknoty

Kolejnej łzie..która nie wie co ma dalej czyni...kiedy spadnie już nigdy nie urodzi się na nowo!

Wszystkie uczucia połączyły się w całość…
Śmiech nagle przeminął jak złota jesień..
Mogę mieć teraz tylko do serca mego żałość…
Wiatr z mych wierszy..Kolejną powieść niesie..
Miłość zgubiła tor swej podróży…
Zgubiła drogę swojego celu…
Uśmiech jego słodki odbija się w kałuży…
On jest wyjątkowy…nie tak jak innych wielu
I wtedy to właśnie pojawia się ona…
Błękitna lub szara…tęsknotą obdarzona…
I woła i krzyczy...Smutek w niej przemawia…
Jest pełna goryczy…miłości odmawia!
To łza! Nie jedyna po policzku spływa…
To łza! Nie przemija…smutku w niej nabywa
Zatrzymała się teraz…przecież to już koniec…
Myślała o tym nie raz…jest jak fantazji goniec…
Lecz musi spaść..Jak tamte poprzednie..
I marzeń garść…rzuciła sąsiednie…
A teraz już odejdzie po cichu,samotnie…
Ostatni raz tylko mej duszy jeszcze dotknie…
I umiera wysycha samotnie odchodzi….
I nikogo jej biedny los nie obchodzi…
I zabrała mnie cząstkę…nie odda już więcej.
Szukając jej po katach splatam swoje ręce…
I czekam samotnie na tą łzę kolejną..
Miłosną…cierpliwą i tak bardzo chwiejną…

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2006-12-28 Dodano: 2006-12-28 23:02:11

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie