Magiczna szafa

Wodolejcza opowiastka... :)

Żył na ziemi pewien człowiek,
ani stary, ani młody,
może o nim wam opowiem
ku przestrodze, są powody.

Ptak niebieski, lecz nie szuja,
trochę wariat, trochę gapa,
że w obłokach często bujał,
zgubną rzeczą - zwykła szafa.

Czemuż taki prosty mebel,
ciągle kusi, intryguje,
że w największej nawet biedzie
ktoś bezpiecznie się w nim czuje?

Biorąc się za bary z życiem,
postanowił z całą mocą,
odkryć wielką tajemnicę ,
kobiet, które w ciemność kroczą.

W głowie zaległ pomysł śmiały,
może to pod wpływem wina,
aby choć raz dla odmiany,
pojawiła się dziewczyna

Uśmiechnięta, mądra, piękna
i na zewnątrz wyszła z wdziękiem,
niech z zazdrości lud popęka
- to marzenie miał maleńkie.

Kupił szafę z wyprzedaży,
była pełna starych strojów,
sześciu mężczyzn (za tragarzy),
ledwie wniosło ją do domu.

A gdy przyszła nocna pora,
zamknął oczy, rzekł zaklęcie:
niech się stanie, wcześniej w worach
pofrunęły zsypem z jękiem

Suknie, palta, fatałaszki,
(ze starzyzną dopust boży),
wtedy wyszły cud - niewiasty,
gołe...jak je Pan Bóg stworzył.

Zaniemówił, oczywista,
jest blondynka, czarna, ruda,
myśląc, że chcą wykorzystać,
chłop wyzionął prawie ducha.

Nauczony dobrych manier,
gestem wskazał im alkowę,
pomyślały: biedny frajer,
fundnie nową garderobę.

Zszabrowały dom do czysta,
wszystkie euro i dolarki,
w złotych prawie tysiąc trzysta,
nawet auto dobrej marki

Na odchodne mu zabrały,
gdy powietrze darmo chwytał,
zawiedziony, oniemiały,
w myślach jeszcze pannę witał.

Przez zachłanność też się ginie,
więc uważaj czego pragniesz,
tu przykładem statek, młynek,
co w Bałtyku leżą na dnie.

Thanks :)

autor

Villain78

Dodano: 2010-08-01 20:25:36

Ten wiersz przeczytano 5387 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie