Mała dziewczynka

Ukochanej przyjaciółce, aby wiedziała że bardzo ją kocham i nigdy o Niej nie zapomne, chociaż dzielą nas tysiące kilometrów...

Mała dziewczynka ucząca się ufać, kochać- ucząca się żyć, wyciągnęła przed siebie małą, bezbronną rączke. Ktoś ją złapał, uśmiechnął się ciepło i przytulił. Z każdym dniem coraz bardziej ufała. Wiedziała już czym jest miłość- kochała. Nauczyła się żyć, marzyć... Nie umiała tylko wyobrazić sobie życia bez tej osoby, która dała jej tyle słońca. Nie wyobrażała sobie, że może jej nie być. Pewnego dnia jednak ta osoba odeszła. Małe oczka błądziły- szukały jej. Małe usteczka przestały się już uśmiechać. Na jej niebie nie świeciło już słońce. Tak bardzo chciała przytulić osobe, która nauczyła ją życia. Ona wracała, a potem znów musiała opuszczać dziewczynke.
Na zawsze w sercu tej małej dziewczynki pozostaniesz Ty
ukochana przyjaciółko...

...Dziękuje

autor

Smutek-naszych-serc

Napisany: 2005-11-21 Dodano: 2006-03-28 10:06:25

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie