W malinowym chruśniaku

Chruśniak malinowy trwa wciąż dookoła, lecz już samotnie,
Czerwonych malin nikt już nie zerwie, ni dotknie,
Przekwitłe smutnie czernieją, nie będą narzędziem pieszczoty,
Bo brak w tym miejscu ust pełnych niewinnej cnoty,
Palce ma skrwawione jednak to nie malin sok,
To tylko skutek tego jaki podjął krok,
Nie potrafił być jak huczący bąk,
Ten to kocha wszystkich kwiatów pąk,
Nie chciał być jak pająk misternie tkający swą sieć,
Zadowalający się by jakąkolwiek muchę w niej mieć,
Nie mógł żyć też samotnie jak wędrujący na plecach żuk kosmaty,
Któremu odrzuconą miłość przypominać będą wonne kwiaty,
Tam gdzie na wieki spoczywać będzie,
Słychać cichy szept, to jego orędzie,
Ty co przyjdziesz z nią tu po maliny słodkie,
Pamiętaj, że po jej wargach, pokrzywa Cię dotknie.

autor

Pan_Michał

Napisany: 2014-09-16 Dodano: 2014-09-16 12:07:23

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie