Malowane inaczej

Zamalujesz kidyś swoje życie,
mieszając barwy wiosny, zimy, lata i jesieni.
Pociągnięcim pędzla stworzysz oblicza
nieznanych Ci ludzi.
Szare obłoki w smudze dumy,
rozciągające się smutno i leniwie.
Drzewa w nasyconej zieleni,
rozwichrzone, szczęśliwe.
Drogę ciągnącą się ku górze,
ku niebu, ku końcu.
Jasne światło oślepiając Twe
niewinne oczy.
I niespełnione marzenia,
które niczym zimny wiatr
rozwiewać będę Twoje włosy.

autor

autre

Dodano: 2006-10-07 15:17:41

Ten wiersz przeczytano 357 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie