Mały ogródek

W pamięci do mnie się uśmiecha
drewniany dom a na nim strzecha
i mały mój ogródek otoczony tynem

w nim złota nasturcja
przykurzona dymem
bogata i pachnąca
na noc otulała płatki
przed rosą i chłodem
rano buźkę wystawiała do słońca

w rogu biały perzyk
tak nazywała mama
te białe kwiatki
do I komunii miałam z nich wianek
zrobiła go sama

dalej te co tulił Janek dla Uli
barwne tulipany i goździki
w nich wszystkie odcienie
czerwieni i bieli
takie trwałe i polskie
aż w sercu weselej

przy wejściu i wyjściu naraz
w ukłonie
ta co kolor wzięła od słońca
złota kula żegna kwiatem
zapach pogubiła w toczeniu

a obok przy rudym kamieniu
królowa rumiana ze wstydu
że tutaj wśród pospólstwa
czy z radości że jest
że została
taki ogródek zapamiętałam.

autor

Cecylia Dąbrowska

Napisany: 2013-04-19 Dodano: 2013-04-19 14:47:47

Ten wiersz przeczytano 1565 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie