Małżeński kryzys

wiersz tak poruszający, że aż zrobiło mi się smutno.Są
w życiu chwile na które nie mamy wpływu, przychodzą i
jest samemu trudno przez nie przejść.Miejmy jednak
nadzieję że ta druga osoba zrozumie,że potrzebujemy
wsparcia.Póki jest jeszcze czas.............

wiersz jest tak poruszający, a jednocześnie tak dobrze
napisany, że nie sposób się nie zastanawiać - czy to
poezja konfesyjna.... jestem pod wrażeniem

baardzo smutny wiersz i o smutnych sprawach.
Małżeństwa czasem przechodzą kryzys. Trzeba szczerze
rozmawiać ( gorzej gdy ta druga strona nie chce)
inaczej czujemy się samotne w swoim cierpieniu.

"nie można w pojedynkę ratować " - oj tak, w pojedynkę
można tylko się minąć, a już na pewno nie iść
naprzeciw. Życzę wytrwałości, tak jak wytrwale piszesz
dobre wiersze.

Bardzo poruszający wiersz, przejmujący do głębi. Gdy
jedno z małżonków widzi, że dzieje sie źle i zaprasza
do dialogu, a drugie to lekceważy, to jest poważny
kryzys. Rodzi się taka bezsilność, bo to trwa i
trwa...i jest nie do zniesienia. Znam trochę ten
problem...Ale podobno wszystko ma jakiś sens - ból i
cierpienie też. Ciężko w to uwierzyć

...jak teraz żyć...tyle bólu i zwątpienia a
jednak...wiersz "woła"...zrozum mnie...

hmm...ludzie się czasem zagubią i nie potrafią znaleźć
drogi... jednak trzeba próbować ratować związek ...
Smutny ,pełen emocji wiersz

Niestety jesli zabraknie rozmów niewiele można
zdziałać. Trzeba starac się przywrocić choćby część z
dawnych relacji. A jeśli się nie uda ... Trudno żyć w
milczeniu całkowitym. Smutny i pełen goryczy wiersz...
goryczy rozczarowania druga osobą tak naprawdę.

sens we dwoje jest, ale też można go stracić,
apelowanie może wiele zmienić, póki jest dialog są
szanse i nadzieje. Bardzo emocjonalny wiersz - tak jak
wiele emocji niesie ze sobą taka chwila.