Mam prawo i nadzieję.
A księżyc wysoko na niebie
Patrzy mi w oczy i głupio się śmieje.
Ze mnie, tak naiwnej.
Samotnej.
Z głupiego serca
To Ciebie pokochałam,
Choć Kim jesteś nie wiedziałam,
Chociaż nawet nie chciałam.
Zabij mnie- to dla mojego dobra,
Śmierć będzie mniejszym bólem,
Niż serce zranione,
Niż marzenia nie spełnione.
Nie masz pojęcia jak cierpię.
I jak jest mi źle
Bez Ciebie…
Wszystko milczy…
Każde imię twoim jest
Każda rzecz wspomnieniem.
Ja nie potrafię żyć.
Żyć już bez Ciebie.
Choć nigdy nie byłeś i nie będziesz mój
Mam prawo marzyć.
Mam prawo żyć!
Nie zabronisz mi…!
Komentarze (1)
Przejrzałam kilka wierszy....i mam wrażenie że
autorka....jast bardzo nieszczęśliwa....uczucia
prowadzą długopis, a nienawiść rękę.....może to
klucz.. do serca umysłu poety...choć poezja o
szczęśliwej miłości też jest piękna....