Mamo nie nauczyłas jak życ bez...

Mamusiu kocham Cie i bardzo tęsknie:(

Odchodziłaś w ciszy wiem, że się bałaś,
Gasłaś z ostatnim matki spojrzeniem,
Słabymi dłońmi dotknąć życia chciałaś,
Czując, że Bóg czeka z ukojeniem,

Serce ból rozrywał, dusza krzyczała,
Część mnie, odchodziła w rozpaczy z Tobą,
Moja kochana mamusia umierała,
Zabierając swoja miłość ze sobą,

Na tle bieli sali szpitalnej, Twe oczy zamglone,
Otulałaś nas ostatnim matczynym spojrzeniem,
Dłonie w ostatnim słabym uścisku złączone,
Samotna łza, paląca serce przed pożegnaniem,

Błogosławiłaś nas oczami smutnymi,
Wpatrzona w nas cichutko westchnęłaś,
Z ustami niemo w płaczu zastygłymi,
Na spotkanie z Panem pójść musiałaś,

Nastała cisza, dźwięk serce raniący,
Mamusiu nie odchodź! Nie zostawiaj mnie!
Potrzebuję dłoni, przez życie prowadzących,
Mamo nie nauczyłaś, jak żyć bez Ciebie?

autor

kari

Napisany: 2006-07-23 Dodano: 2006-07-24 00:02:43

Ten wiersz przeczytano 1785 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie