Marsz żałobny

Któregoś dnia siedząc przy fortepianie
Ktoś stanął nad moją głową i powiedział
-Może czas już zagrać Marsz żałobny?
Ze łzami w oczach powoli zaczęłam grać

Ten ktoś po chwili pochwycił moje ramie powiedział
-Jednak jeszcze nie czas na Ciebie
Potem odszedł, moje dłonie dalej grały
Nagle przestały

Łzy po policzku lały się strumieniami
Za oknem burza się rozszalała
Znowu ktoś nad mym ramieniem stanął
i powiedział
-Potok łez, oznaką bólu jest

Oto właśnie On do mnie w tej złej godzinie przyszedł
Ból który zacisnął swoje zimne łapska na moim gardle
Łzy uderzały coraz szybciej o klawisze pianina....
One same wygrywały ,,Marsz żałobny"

autor

Bertunia

Dodano: 2012-12-16 19:46:59

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie