MARZENIA W BŁĘKIT UBIORĘ
zmęczoną myśl budzi wiatr
nie pytaj o przeszłość
chwile pewności czy zwątpienia
podaruj marzenia jak umiesz
nawet gdy będą szalone
sercem jednak pisane
dotykiem dłoni muśnięciem
po prostu przyjdź i zostań
miłość nosimy w sercu latami
marzymy tęsknimy bezustannie
bywa czasem bardzo trudna
naucz mnie na nowo uczucia
jesteś dotykiem który leczy
ciszą rysuj piękne słowa
bądź snem z którego
nie zechce się zbudzić.
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2015-04-16 00:04:44
Ten wiersz przeczytano 1439 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Pięknie rysujesz słowa:) Rozmazony i piękny wiersz.Jak
chcesz dokoncze ten akt:)Pozdrawiam cieplusio:)
Z takiego snu tez nie chciałabym się
obudzić.Przepięknie rozmarzony wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
Pieknie Magnolia:)Mam coś miłego u siebie,dla Ciebie
)Pozdrawiam cieplusio:)
Pieknie Magnolia:)Mam coś miłego u siebie,dla Ciebie
)Pozdrawiam cieplusio:)
Piękny,rozmarzony wiersz.
Uczucia nie trzeba uczyć Magnolio
ono się samo rodzi.
Najbardziej podoba mi się ostatnia zwrotka.
Pozdrawiam serdecznie:)
Piekne budzacy emocje wiersz pozdrawiam
Pięknie magnolio o marzeniach.
Aż westchnęłam, ile ja miałam marzeń z dzieciństwa i
potem...
Dziecinne marzenia mogłam dopiero teraz spełnić, a te
dalsze na razie nie. Pozdrawiam Magnolio.