Marzenia Mgiełki
Wiele mil które nas dzieli.
Tak wiele dróg, tak wiele rzek.
Lecz dziś utulę cię w pościeli.
Białej jak nowo spadły śnieg.
I tak zaśniemy ukochana.
Niechaj najwolniej płynie czas.
Miłością do białego rana.
Która połączy dwoje nas.
Niech każdy dzień trwa tysiąc dni.
I żadna siła nie rozdzieli.
Dziś ja, i Ty to słowo My
Wtuleni w siebie w białej pościeli
autor
Andrzej
Dodano: 2006-09-15 13:52:28
Ten wiersz przeczytano 408 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.