Marzenia przy Ksiezycu

Życie nasze składa się
z chwil smutnych i radosnych
wszystkie one jak tęcza
drogi nasze oplatają
jedne zbliżają do nieba
inne na dno piekieł ściągają
 
Chwile radosne szczęściem płoną
jak złote róże o poranku
słodkim westchnieniem
powracają nocą pełną gwiazd
te chciałoby się zatrzymać
do serca przytulić ucałować
zaczarować Księżyca uśmiechem
zachować w ogrodzie marzeń
 
Chwile smutne pełne rozpaczy
to nasze niespełnione marzenia
żal za dzieciństwem co nigdy nie wróci
niepewność młodości co przeminęła
dorosłość wiatr rozwiał między chmurami
jesień życia ma smutne kolory
musimy ją ożywić blaskiem wiary i nadziei
 
Pod Krzyżem Południa ziemia jest zmęczona
w codzienności gubi się ludzkie szczęście
w ciszy wieczornej w pustce zmroku
w zieleni łąk gdy w nich brodzę
w bezkresie Oceanów gdy wiatr goni fale
życie przemija lotem błyskawicy
i czasem bywa bardzo złe
 
Żyjąc na Ziemi całymi wiekami
szalejąc z miłości przy blasku Księżyca
umierając z rozpaczy za horyzontem
jedno tylko mam życzenie
by niebiosa wpisały w "Testament mój"
-" SZCZĘŚLIWA WIECZNOŚĆ".



Tesss Perth- Bedford, 7.1.2010 r.

autor

Tesss

Napisany: 2010-01-07 Dodano: 2010-01-07 10:10:17

Ten wiersz przeczytano 1122 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie