Marzenie
Ani
Znowu mamy czas dla siebie,
znów po osiemnaście lat…
Znowu mocno kocham ciebie,
znów wiruje w głowie świat.
I jak dawniej szumią liście
zapomnianej tamtej wiosny.
I znów ścieżką do mnie przyjdzie
ust twych słodkich żar rozkoszny.
Znów przypomnisz mi się taka
jaką pieści moja pamięć,
choć ułomna dziś -
bogata w tamtych uczuć
zamęt.
I zapytasz tchnieniem wiatru,
co rozwieje twoje włosy –
czy pamiętam pole maków
i kłujące grzeszne osty.
Uśniesz znów na mym ramieniu
brnąc przez światy zapomniane
aż zatańczy na kamieniu
księżyc,
co zabliźni ranę.
Komentarze (22)
ładnie się czyta...marzenie - czytać taki
wiersz!...bardzo dobrze dwa plus!
Wspomnienia, wspomnienia bez nich nie warto byłoby
żyć. Dlatego póki młodość zapisujmy je na taśmie
życia.
Pozdrawiam. (+)
Cudowny wspomnień czar ma w sobie taką moc, że w
swoich oczach ciągle mamy osiemnaście lat, przepiękny
wiersz o miłości...pozdrawiam:)
Twoja pamięć wypieściła piękny obrazek z przeszłości
z ogromem miłości!
Pozdrawiam!
czuły wiersz,a zamęt uczuc cudny w każdym wieku,
pozdrawiam
No to wszystkie Anie odbiorą ten wiersz jakby to był
tylko dla AŃ :):) +
ładnie.
pięknie