Maska

Zastanówcie się czasami nad swoimi ideałami

Siedzi w tłumie zwykłych ludzi
Z przerażoną miną
I agresję wokół budzi,
Chociaż przecież jest dziewczyną.
Czarne włosy ogolone,
Ćwieki, paciorki, żyletki...
I paznokcie odklejone
Jak po winie etykietki .
Papierosa w ręce trzyma,
Stara się by też swobodna,
Ach, udaje ta dziewczyna,
Że jest taka strasznie chłodna.
I udaje, że jest wielka,
Innych zalet nie ma,
W tłumie ludzi jak kropelka
A w serduszku nie jest zła...
Maską arogancji się okryła,
A choć taka „buntowniczka”
Do szkoły makijaż zmyła
I do torby zapalniczka.
Jak udaje ta dziewczyna,
Że nikogo się nie boi,
Gdy w ręce z butelką wina
Słabszych od siebie zgnoi.
A gdy przyjdzie co do czego,
Gdy policja coś narzeka,
Ta pozbywa swego ego,
I gdzie pieprz rośnie ucieka.
Glany, bluzy, spodnie w kratkę,
I kolczyki w wardze,
Za butelkę sprzeda matkę.
Jak takimi ludźmi gardzę!
Ach, ta moja hipokryzja!
Ten wiersz – nic innego jak
Samej siebie wizja!
I to nie wolnej jak ptak.
Zmienię swoje ideały
Bo już siebie nie pojmuję
Taki światopogląd mały
W moje serce trochę kłuje.
Przeciw czemu się buntować
Gdy nic nas nie trzyma,
Lepiej ze wstydu głowę schować
Bo ten świat to nasza wina.

ot, dla mnie...

autor

Apatia

Dodano: 2007-04-05 09:04:04

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie