Matce

chciałem podarować najbielszą chmurę
srebrzyste gwiazdozbiory z mlecznej drogi
jednak jej wystarczyło
moje spojrzenie i uśmiech

nie wiedziałem o tym
nie dopuszczałem tej myśli

goniłem świat
straciłem duszę
zdrowie i szczęście
niech rzuci kamieniem ten

co nie szukał blasku w gwiazdach
a na szczycie swojej głupoty
wiązał myśli w supły
gdy biegł drogą ku samotności

nic nie znalazł
tylko pobrudził się życiem
matkę mogłem wziąć w ramiona
przytulić powiedzieć kocham cię


wybacz mi
przytulę się do słońca

autor

kamień

Napisany: 2023-12-09 Dodano: 2023-12-09 08:50:48

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie