MEFISTO I EURYDYKA

Wiersz dedykuję mojemu Księciu, dzięki niemu powstają moje wiersze.Dla Ciebie Ja.....

Zagrzmiało, zawyło, zatrzęsło w powietrzu,
ale niebo było pogodne, błękitne
i łąka pod lasem nie skoszona jeszcze,
poziomki pachnące i trawy soczyste.

Wpadliście, jak burza w zakątek dziewiczy
i nie odwiedzany przez nikogo prawie,
by pieścić się, kochać, zażywać miłości,
mogliście się schować w tej wysokiej trawie.

Tyś był jak Mefisto, obleczony w skóry
czarne i błyszczące, przyległe do ciała,
i tylko koszula jedwabna, bialutka
spod szatańskiej czerni pięknie odbijała.

W szyfonach, koronkach pani twa odziana,
lecz to tylko rąbki, jakieś same strzępki,
pod nimi błyszczało wspaniałe jej ciało,
od słońca brązowe i od wiatru jędrne.


Leżała na łożu z kwiatów wyścielonym,
a tyś nad nią tańce wyczyniał miłosne,
tak z wiosną hulałeś prawie do wieczora
i było cudownie, to miłości pora.

Zerwałeś te ciuszki z jej ciała pięknego,
pachnącego lasem, wonnymi kwiatami,
nie mogąc napatrzeć się na piękno jego,
spijałeś to piękno oczami, ustami.

Śpiewaliście trele i duszą i ciałem,
aż rosa spłynęła na ten raj niebiański,
a księżyc wychylił swą twarz i do gwiazdek
powiedział,zobaczcie, to taniec szatański

autor

Eurydyka12345

Dodano: 2009-02-08 09:02:34

Ten wiersz przeczytano 1059 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie