Megalomania
Wszystko co nasze jest najpiękniejsze,
począwszy choćby od własnych dzieci,
poprzez trofea, po smętne wiersze,
w których czujemy się jak poeci.
Jeśli ktoś zechce krytyką smagać,
zaraz napotka na silny opór,
bo dla nas to jest zwykła zniewaga,
za nią należy głowę pod topór
złożyć - krytyka. Nie ma litości
dla takich drabów bez czci i wiary.
Więc kiedy do mnie przychodzisz w gości,
dobrze ci radzę – hamuj się, stary!
autor
krzemanka
Dodano: 2013-10-07 08:46:43
Ten wiersz przeczytano 2578 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Przeczytało mi się wyhamuj stary, no i głowa pod
topór, ale, ale poza tym jednym przeinaczeniem więcej
grzechów nie pamietam, chyba, że w innym życiu:).
heheh:)
Krzemanko , wiesz ze poniekad pisaniem przypominasz mi
staza?
Tak z moralem jak I u niego:))
on czasem bardziej lirycznie.
wiersz mozna odebrac - zycie codzienne, zycie
bejowskie:)) oba jako ostrzezenie:)
Buziaki
:) Oj, jak prawdziwie- uśmiałam się :) dziękuję :)