melancholia
rozrzuciłam garstkę wspomnień
melancholią mnie odziały
barwy tęczy się ukryły
świat się stał dziś jakiś szary
przesiąknęło smutkiem serce
wiatr też rozwiał gdzieś nadzieję
w mroku nocy znowu jestem
choć było weselej
autor
zofiaK
Dodano: 2016-01-31 16:22:26
Ten wiersz przeczytano 901 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Fajnie i z melancholią. Pozdrawiam.
Fajny wiersz, potknęłam się na ostatnim wersie.
Napisałabym np.: chociaż było już weselej. Pozdrawiam
ciepło :)
Ładnie :))
ładne mini:)
I będzie jeszcze wesoło
Pozdrawiam:-)
wiesz, no ładnie ...ale jaką muzę Ci podać; może nie
odpręży, ale odciągnie od złych myśli:) pozdrawiam
https://www.youtube.com/watch?v=jtN8oBjMr_E
musisz wysłuchać do końca:)
Ładny ten smuteczek,
w ostatnim wersie zabrakło mi
8 - zgłoskowca,
ja napisałabym -
choć mi było już weselej,
wówczas wyrównałby się rytm,
ale to tylko moja sugestia,
zrobisz jak Autorko, uważasz.
Pozdrawiam serdecznie:)
chociaż
ja zawsze sobie mówię : "będzie dobrze", a
przeszłości: "wybaczam", a skupiam się na
teraźniejszości. Pięknie namalowałaś wierszem obraz
uczuć:)
szkoda, że tak, że znów w wirach melancholii... ale
miniatura ujmująca :-)
Pozwolę sobie za virginią20.
Ach te wspomnienia. Nie mogły się przefiltrować by
było radośnie.
Nastrój może się szybko zmienić.
będzie ok pozdr
Było i kiedyś na pewno znów będzie:)
dobrze że to stan przejściowy, ładne mini,,,pozdrawiam
:]