Melancholia żałobna

Ciągle Cię widzę
Widzę Cię wciąż
Twoja Twarz ciągle we mnie żyje

Nie mogę się uwolnić
Czy nie chcę?
Czego nie chce oddać
Co mi zostało?

Melancholia żałobna
Ona rozkręca wewnętrzny wiatrak
Który dotyka mnie w miejsca
Po których kiedyś się przechadzałaś

Pozostały mi te miejsca
Otoczone wianuszkami pomniki miłości
Starej miłości
Jej echa słychać w trzasku ramion wiatraka
Żałobnej melancholii

Mojej nowej przyjaciółki
Nowej starej przyjaciółki
Marnej
Zwykle prowadzi mnie
Do zmumifikowanych zaschniętych ogrodów
Dosyć
Odwal się
Melancholijna trupia towarzyszko
Ja chcę żyć!

autor

TrashTalk

Napisany: 2010-08-11 Dodano: 2010-08-17 11:29:18

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie