Memento mori
Przechodzę przez życie boso
a wiatr rozwiewa ślady na boki
Zostawiam gdzieś cień nadziei,
że w przyszłości cząstka mnie
odbije się echem w umysłach pokoleń
autor
angi1
Dodano: 2017-03-11 17:46:29
Ten wiersz przeczytano 404 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
ciekawa miniaturka
pozdrawiam :)
gdy ślady wiatr zatrze trudno będzie odnaleźć cząstkę
Ciebie ..
ładna myśl ..
Ładna melancholia.Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuje x
Ładna melancholia
Pozdrawiam
Podoba sie mysl.:)
Pozdrawiam angi.:)
Interesujące, pozdrawiam.
Czytelne marzenie. Czy nie lepiej od "na boso"
brzmiałoby "boso"? Uciekł ogonek z "się". Miłego
wieczoru:)
Mam nadzieję, że odbije się w umysłach obecnych
pokoleń :) Pozdrawiam serdecznie +++
Ładnie wyrażona myśl:)
Dziękuje tez pozdrawiam serdecznie x
fajnie napisane pozdrawiam
na pewno ktos cie zapamieta:)
Pięknie! Pozdrawiam