męska przestrzeń
-------------------------------------------
------
męska przestrzeń, a w niej głęboki brak
wiary
w Boga. zamiast - ta naiwna ufność w
rzut
karny gdy czas się już rozpoczął
doliczony.
męska przestrzeń, a w niej brak miłości.
bo po co? one wciąż wilgną z nor, gdy
żebrzą
o szemrane na ucho skuteczne wulgaryzmy.
męska przestrzeń, a w niej brak nadziei.
i łez brak. już wszystko pożarła
katatonia,
omylnie wzięta za zimowe rozleniwienie.
w męskiej przestrzeni poezja się nie
spóźnia,
ani okres. przyjście i bycie, tak pospolite
jak
oddech z przepony. męska przestrzeń pełna
mnie.
-------------------------------------------
------
Komentarze (1)
Bardzo smutny Twój wiersz, zdecydowanie nie z klimatem
obojętnym. Pozdrawiam!