Mgielny woal

Pozdrawiam Was kochani i pięknie dziękuję, za sympatyczne i wspierające poniekąd komentarze:)



Pośród mgielnego woalu,
kaskada westchnień kiełkuje
staje się lawą w przestrzeni
odbiciem łun emanuje.

Magma gorących źródeł
wkrada się w życie, pulsuje
unosi nad poziom duszy
i dusza to aprobuje.

Tęcza utkana z finezji
leciutko w rytm anglezuje,
nastraja złamane serca
zwiewnie po niebie szybuje.

Gdy kończy się wędrówka
a w sercu ostrze zakłuje,
to prawie jak w maratonie
ostatni też finiszuje.

autor

Isia05

Napisany: 2016-11-03 Dodano: 2016-11-07 16:32:15

Ten wiersz przeczytano 1293 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie