Miałaby ,,40!
,,Zostawić ślad po sobie"
Pięknego poranka w maju,
Równe czterdzieści lat temu,
Ujrzała świat nasza córeczka,
Której ojcem jest Heniu!
Normalna cała edukacja,
Szkoły w czasie pokończone!
Krótko zaraz po maturze,
Sama dzieci uczy w szkole!
Własne gniazdko w mieście,
Także dwoje dzieci!
I pomyśleć sobie tylko,
Jak czas szybko leci!
Czasy ciężkie też przetrwała,
No i praca też już inna!
Zawsze życia pełna córka,
Jakby taka być powinna!
Sama teraz w roli mamy,
Chłopców wychowuje!
Mąż którego kocha..
Tylko pracy poszukuje!
Lecą lata – mija czas,
I rodzinka w szczęściu cała!
Różne czasy – i te złe,
Jakoś dobrze to przetrwała!
Na Sylwestra do rodziny,
Całkiem rzadkie zaproszenie!
Wyruszyła rodzinka cała...
Tylko tam.. nie dojechała!
Mąż kierowca – rad nie słucha.
Choć na drogach ślizgawica!
Na zakręcie refleks traci..
I tu koniec..Córki życia!
Tak dokładnie 40 lat temu,
To już czasu – cały szmat!
Radość oczy otworzyła,
Gdyż to Córka – z nami żyła!
Henio.
Zginęła w ostatni dzień roku 2003 w drodze do teściów,aby powitać wspólnie Nowy Rok 2004!
Komentarze (20)
Wiersz oddaje prawde o wypadku losowym jaki sie
przydarzył rodzinie. Ból i zal po stracie córki, życie
bywa czasem tak brutalne. Nasuwa sie tylko pytanie-
dlaczego własnie ona?
Twoj wiersz operuje prostymi ale bardzo wzruszajacymi
slowami.
Bardzo wzruszający wiersz...Jest również dobrą
przestrogą ( a tych nigdy nie za wiele) dla kierowców.
Pięknie, z miłością to opowiedziałeś...
Smutny wiersz, bo radości z urodzin się nie podzieli,
ale trwały świat po sobie pozostawiła, dwoje
wspaniałych dzieci, którym dajecie miłość również
podwójną.
Piękny, smutny wiersz... wpółczuję.. wyobrażam sobie
co dzieje się w ojcowskim sercu...