Mieszkac w Domu Dziecka...

Dzieki Rogerowi F. i Marcinowi M.

Spójrz na niego…
Popatrz w jego dusze….
Zajrzyj w oczy jego….
Zobaczysz tam rozpacz…
łzy i prośbę o pomoc…
On nie potrafi kochać szczerze….

Jego nigdy nikt nie kochał…
Pozostawiono go na pastwę losu….
Zawsze odtrącany….
Nauczył się żyć na świecie…
Zobaczysz, że nocą
Po cichu płacze i skomlę

Jak bezdomny pies …
Że brak mu tego…
Co Ty masz w nadmiarze …
Przygląda się Tobie….
Gdy Ty się śmiesz
On myśli, czemu Ciebie los nie skarał…

Czemu masz dom
Szczęśliwą rodzinę…
Myśli, czemu to nie ja??
Lecz nikt nie potrafi odpowiedzieć….
Czemu Go odanno do Domu Dziecka…

To dla was Kochani bo nie macie zbyt wiele....

autor

Matrix

Napisany: 2004-11-27 Dodano: 2004-11-30 16:19:46

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie