Migotliwe lampiony

Ciekawie ujęta chwila zadumy nad grobem, przepełniona
tęsknotą...
Pozdrawiam

Dla postronnego czytelnika ten klimat nie wydaje się
być obojętnym.

…a jurto pójdziemy na spacer,
i dam ci kiść gron winnodajnych,
i znów będzie tak jak przed laty
nie będzie dróg dla nas rozstajnych

…pojutrze nastaną kolejne,
dni, noce i ciepło do koła
i znów echo leśne wraz z wiatrem
do tańca nas wespół zawoła

…a potem już tylko zostanie
wspomnienie i uśmiech milczący
i zapał w płomieniu ukryty
swym dymem obłoki tulący…

...spokojnych i zdrowych :))

:)

Ale niespodzianka! Bezpretensjoanlny. Czytam go sobie
tak:

przychodzę do ciebie
siadam naprzeciw
opowiadam co u mnie
i o pogodzie

jest zimno
wokół brak żywej duszy

odchodzę
ale obracając się
widzę migotliwe lampiony

żegnając cię
wracam w (upływ) czasu

Nie uważam, że klimat jest obojętny; prędzej
refleksyjny.

Tak się odbywa rozmowa kiedy kochające się pary nagle
zostały zmuszone do rozstania, jedno na Ziemi,drugie
po tej lepszej stronie. I choć nie zawsze słychać co
mówi, to człowiekowi jest lżej.

Ale proszę uwierzyć - jeszcze wokół jest pełno
przyjaciół, którzy mówią w tenże czas -

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia.

Pomimo smutnego wiersza chce złożyć Tobie zdrowych
spokojnych świąt.Pozdrawiam.

Zamknięty krąg...tylko lampiony zmieniają
rzeczywistość jego toru...pozdrawiam serdecznie,
dzięki za odwiedziny

Radosnych Świąt.

Chwila zadumy , czas który przystanął tam w miejscu
i te migoczace światełka lampionów
Zdrowych świat życze ):

i krąg się zamyka ..

Teraz wiem dlaczego skromnie z wesołością Współczuje
po przeczytaniu wiersza - z zadumą Pozdrawiam
Serdecznie

Turkusowa Anna
trafiłaś w dziesiątkę
Pozdrawiam i dziękuję wszystkim za przeczytanie i
życzenia :)

Śliczny wiersz...pozdrawiam świątecznie:)

Ta miniatura wydaje mi się chwilą zadumy, być może na
cmentarzu. Każdy z nas potrzebuje czasem przystanąć i
choćby w myślach z kimś porozmawiać.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego na święta.