Mijanie
Czas
ludzie się rodzą,
ludzie się znają
i ludzie się mieszają.
Zbudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu,
nie zburzy go ni wiatr, ni deszcz
nawet gdy ja sam powędruje, mój pomnik
pozostanie.
Pomnik, pozostawie, a w nim wszystko
co mam, co miałem i wszystko
co chciałem.
A gdy ktoś spyta cie, skąd on się tu
wzioł
powiesz mu, że był kiedyś taki człwiek,
który mimo swych czynów, mimo słabości
żył i odszedł, tam gdzie kwiaty rosną
szybciel,
a grzech, znika za rogiem.
Czas
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.