Szkoda

il n'y a que le premier pas qui coute

Płomyk słońca który mnie
oślepia codziennie rano,
gdy jem śniadanie,
ptak który nieświadomie
zrobi sobie toalete na moim parapecie,
jeszcze dzień zaczynający się od lekcji
J. polskiego,
Tak, tak właśnie wygląda mój poranek.

Codziennie to samo:
ide do szkoły, wracam, ide spać
ide do szkoły, wracam, ide spać
ide do szkoły, wracam, ide spać

Szkoda, nie moge umrzeć i narodzić się na nowo, niemoge
zwyciężyć śmierci, oszukać przeznaczenia, ulżyć sobie
oraz innym którzy ponieśli by porzytek z mojej nieobecności
....szkoda



pozostaje mi tylko jedno, czego będę się trzymał, ponieważ to trzyma mnie przy życiu, jedna już rzecz którą kocham, a przy okazji ostatnia która mi została.

qualis vita, et mors ita

autor

payne

Napisany: 2006-11-17 Dodano: 2006-11-16 22:51:12

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie