milczenie
słońce to tylko złoty krążek
nawleczony na mój łańcuszek
powiedz, czy znaleźć jeszcze zdążę
coś, co wypełni mi duszę
powiedz, czy znaleźć kiedyś zdołam
rytm taki, w którym serce zabije
a lato dniem pachnie wokoło
a świat nie dla mnie żyje
chmury to tylko miękki oddech
chłodny jak twoje oczy nocą
bielą się szumem lilie wodne
śpiewne trzciny lekko dygoczą
rusałki wplatają we włosy
grążele – jak gwiazdki złote
szumne trawy dźwigają kłosy
ja – tylko życie na potem
do potem...
autor
enigmayic
Dodano: 2010-06-26 14:01:14
Ten wiersz przeczytano 771 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Trudno komentować taki wiersz. Mam wrażenie, że
doskonale rozumiem autora. A w potem... wszyscy się
spotkamy i... napełnimy swe dusze. Powiem tylko, że
jestem pod urokiem przepięknych określeń "bielą się
szumem lilie wodne", "śpiewne trzciny lekko dygoczą" i
wielu innych, których nie będę przytaczać, bo
musiałabym skopiować cały wiersz.