Milczenie serca

. . Bo miŁość najpiękniejszym jest tworem . . .

Moja Obumarła dusza szuka spokoju
Wołasz głośno, ale ona Cię nie słyszy
Szarość popiołu zastępuje ten oddech
Słowa zamieniają się w melodię ciszy


Razem z nocą pojawia się znów chłód
Za dnia pustka mieni się w promieniu
Każda zimna łza ucina skrzydła sercu
Kruszy się milość w złotym spojrzeniu


Rozpadł się aksamitny powiew dotyku
Ucichły wszystkie minuty namiętności
Pozamazywały się obrazy w koszmarach
Nie mogę ominąć pociągu zwyczajności


Brudne szyby od deszczu moich marzeń
Spoglądam przez nie na cieniste obłoki
Za drzwiami tylko drżące gałęzie drzew
Nadal czekam i słyszę zakłamane kroki


We wrzasku życia zabiegam o ciepło
Nawet czerń czynię jasnym kolorem
W milczeniu serca zabiegam o milość
Bo ona najpiękniejszym jest tworem

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-08-31 Dodano: 2006-08-31 15:46:41

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie