Miliony światełek
Zimna płyta
w barwach jesieni
cmentarz
samotność
serce zaciska
miliony
światełek i kwiatów
zagłusza
ból
w opuszczonych
ramionach
klękam przy krzyżu
/I.Ok./
Znaleziony w zielonym zeszycie 2008
Komentarze (30)
smutno z melancholią przy grobie.... pozdrawiam i
dziękuję za komentarz u mnie...
bardzo fajna miniaturka.( tak powoli się zastanawiam
czy nie wpaść do ciebie po ten zielony zeszyt albo po
szuflady -gdzie zawsze coś znajdujesz);-) pozdrawiam
Chwila zamyślenia...smutna chwila..
Miliony światełek - tajemnicze... Jakby cały świat
spał, a tylko te światełka żyły...
Miłość i śmierć. Czego w nim jest więcej?Kto to wie.
Jesień nastraja do takich refleksji, wkrótce Swięto
zmarłych.....
Gdy czytam Twój wiersz zaciska coś w gardle...
bardzo ładnie i nastrojowo, pozdrawiam
Czas zadumy i refleksji nad życiem...ładny
wiersz...Pozdrawiam :)
Dobrze ujęty temat.Brawo.
refleksyjnie i tak już w bliskim temacie ...miliony
światełek niebawem zapłonie ...dla nich...ładnie ..:)
Każdy klęka wielu przykrości człowiek co dzień
doświadcza. Trzeba pamiętać że każdy z nas kiedyś
odejdzie i bliscy zaświecą mu swoje światełka
refleksyjny wiersz pozdrawiam :)
No tak - kolejny raz Czatinka mnie zaskoczyła końcem
wiersza - ale jak najbardziej pozytywnie :)
Dobry wiersz duży plus
Ładnie w tym zielonym zeszycie...pozdrawiam.ps. jestem
abstynentką, mnie się wciąż przypina łatki..Pozdrawiam
Szczególnie fajny zwrot: "klękam przy krzyżu", taki
zaskakujący, ładny wiersz.