Miłość

Praskie tereny, mijane trzynastką..
Światła neonów, Dworzec Wileński..
zmierzam w nieznane..
szukając sensu..

Mury ciosane, krzyż na fasadzie,
kazamaty duszy, serce struchlałe
wnikając w fluoroscen, ciemności malunek,
na mój frasunek widzę lekarstwo..

Twe dłonie gładkie, skromności opoko
mistyczne gesty, wzroku mądrości
schowany głęboko pamięci murem..
zwalczam słabości

słowa-aksamit..
szczerości- wrażliwość..
ważna jest teraz..
już tylko MIŁOŚĆ

autor

slobo

Dodano: 2006-12-04 01:17:19

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie