::M:I:Ł:O:Ś:Ć::

Przyszła do mnie,
lekko poruszyła moją duszą,
uzdrowiła moje chore ze smutku serce..
Moje oczy napełniła wiarą,
moje życie już nie było czystą fikcją -
zaczęłam ISTNIEĆ..

Przyszła i za każdym razem, gdy odchodziła
zostawiała nadzieje na nowy dzień..
Wracała zawsze
i dawała szczęście jakiego przedtem nie miałam..
Moją samotność zwalczyła uśmiechem,
dała tyle radości, że nie mieściła się w moich dłoniach..

Sprawiła, że moje ciało nauczyło się oddychać,
a usta upajały się Twoim słodkim smakiem..
Nauczyła, że kochać jest tak banalnie prosto,
że choćby chciało się pokłócić – złość mija szybko..
Uświadamia nam, że gdy się kogoś kocha, to nic
oprócz drugiego człowieka nie jest ważne,
że za ciepło, bliskość jest się w stanie oddać wszystko..

Daje nam niezliczone pokłady energii na dalsze życie..
Daje kawałek nieba na ziemi..
Daje marzenia, do których dążymy wytrwale dzięki Jej sile..

Cóż Ona znaczy...?
Znaczy więcej niż Życie,
bo Życie kiedyś się skończy,
a prawdziwa Ona przetrwa Śmierć..

..Kiedyś nadejdzie dzień mojej miłości..

autor

Pawla

Napisany: 2005-06-12 Dodano: 2005-06-12 20:23:42

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie