Miłość i co dalej?
Rozważania o świcie...
Idziemy razem wspólną drogą,
dłoń w dłoni
i wzrok w jednym kierunku.
W trakcie zbieramy
zgubione podkowy,
wpuszczamy do domu szczęście.
Potykamy się, upadamy,
omijamy niewygodne schody.
Uprawiamy miłość, jak ogród,
na bieżąco wyrywamy chwasty.
Celebrujemy chwile,
które, jak małe zapałki
rozpalają ognisko.
Bo miłość to nieustanna praca.
która nie wybacza zaniedbania.
..........................To wszystko!
autor
kkamil
Dodano: 2024-04-17 05:20:34
Ten wiersz przeczytano 542 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
To prawda. Miłość trzeba pielęgnować.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam :)
Wiele życiowych prawd zawarte w tych strofkach.
Podoba mi się Twoje spojrzenie na miłość. Dodam
jeszcze, że trzeba bacznie uważać, żeby do Twojego
ogrodu nie dostał się inny ogrodnik.
Pozdrawiam :):)
Twój wiersz jest pełen głębokich emocji i refleksji na
temat miłości. Podoba mi się, jak porównujesz miłość
do ogrodu, który wymaga ciągłej troski i pielęgnacji.
Twoje słowa przypominają, że miłość to nie tylko
piękne chwile, ale także trudności, które musimy
pokonać razem. Dziękuję za podzielenie się tym. Czekam
na więcej Twoich wierszy!
Zadbana Miłość kwitnie i cieszy urodą.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Macie rację, miłość to mieszanka uczuć i zachowań.
Chcesz się nią cieszyć-dbaj! :}
GrzelaB, sturecki, anna, JoViSkA i Marek- dziękuję, że
wpadliście.
Puenta w punkt. Bez tej pracy wszystko się rozsypuje,
co nie oznacza, że dają jakąkolwiek gwarancję.
Pozdrawiam
Dokładnie! Jak dbasz tak masz...a o miłość trzeba dbać
szczególnie :) Pozdrawiam serdecznie Kamilu :)
Dobre podsumowanie.
Główna puenta: miłość jako wspólna podróż, pełna
wyzwań i radości, wymagająca ciągłego zaangażowania i
troski ... to całe DALEJ.
(+)
Samo życie. Radość i zĺość, miłość i łzy. Pozdrawiam
serdecznie.