MIŁOŚĆ CZY CHOROBA???

Czy to jest miłość? On mówi, że kocha.
Całuje, przeprasza, a ona znów szlocha.
Uderzył, lecz nie chciał – tak jej powtarza.
To nie jego wina, że czasem mu się zdarza.

Nie zrobiłby tego, ale sama go zmusiła,
bo dla jego kolegów, była aż za miła.
Po co się maluje??? Przecież nie musi
i wszystkich dookoła swym spojrzeniem kusi.

Lecz on nie rozumie, że ona pod makijażem,
ukrywa swoje siniaki, zanim komuś się pokaże.
Kiedy gdzieś wychodzą, ona wciąż milczy,
do nikogo się nie uśmiecha, bo on zaraz krzyczy.

Gdzie chodzi i po co, on ciągle ją sprawdza,
a w głowie ma wizje, jak ona go zdradza.
A ona po pracy biegnie do domu
i sprząta, gotuje katowi swojemu.

Z przyjaciółmi wszystkimi kontakty zerwała,
bo on podejrzewał, że z nimi go zdradzała.
Biżuterii i sukienek już nie kupuje,
bo on uważa, że mężczyzn prowokuje.

„Już nigdy więcej” – tak jej obiecuje,
by go nie zostawiała, na kolanach przekonuje.
A ona mu wierzy, bo on ją tak prosi.
Bez słowa sprzeciwu życie z katem znosi.

autor

Josephine

Napisany: 2005-01-07 Dodano: 2005-02-07 16:23:29

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie