Miłość II
Miłość rzeka nieznana,
ślepa,
ciemna,
nie widząca brama.
Co wybiera nie na pozór
lecz na ogół,
nie niszczy lecz
buduje zaufania mur.
Dzięki niej kochamy,
dzięki niej możemy dosięgnąć chmur.
To ona nas wskrzesza...
to ona pociesza..
to ona daje nam to co potrzebujemy
ciepło,
zaufanie,
rodzinny dom.
Pod swoje skrzydło bierze Nas,gdy jej
potrzebujemy nie opuści Nas.
Taki z niej opiekun jest.
Dzięki niej co rano mamy nowy dzień.
autor
mloda_muza
Dodano: 2005-05-31 14:54:07
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.