Miłość Jak Płomień Świecy
Wiersz dedykuję Gosi która jak płomyk w ciemnościach jest światłem mojego życia
W świetle świec jasności.
Ciepłem płomienia tak płonących.
W sercach naszej miłości.
Dwoje ludzi kochających.
Uczucie jak wulkan gorące.
Miłość co duszę zniewala.
Serca uczuciem płonące.
Jak świeca co się nie spala.
Choć zima nam w okna zagląda.
Na dworze już wichry, zawieje..
Dziś ktoś mi w oczy spogląda.
A jego miłość mnie grzeje.
autor
Andrzej
Dodano: 2006-11-01 00:00:44
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.